Morgen zijn de vooruitzichten slecht qua weer, dan maar vandaag een stukje lopen, stralend blauwe lucht. Kortom wandelschoenen aan en gaan. Deze keer hebben we via IVN de natuurwandeling Prattenburg gedaan. Geen idee dat er bij Veenendaal ook een kasteeltje stond. In Doorn en omgeving staan er genoeg, maar hier… Deze wandeling was wel heuvelachtig en leek langer dan 6,5 km. Fijn was dat de wandeling was aangegeven met groene paaltjes.
Het ziet er wel koud uit zo, maar in het zonnetje was het eigenlijk best wel warm. Goed wandelweer dus.
Dit is dus de oprit van kasteel Prattenburg. Reden hier vroeger ook koetsen?
Het pad wordt smaller en is niet echt meer een oprit.
Langzaam gaat het heuvel op.
IJsvorming op een paddenstoel.
Hapjes uit een paddenstoel. Zou het lekker zijn geweest?
Nog meer paddenstoelen met ijsvorming.
Dat is dus kasteel Prattenburg daar in de verte tussen de bomen.
In de verte zie je witte paaltjes. Die zijn hier neergezet voor de wederopbouw van de wildwallen.
Een sparrenbos in het zonlicht.
Bijzonder om de kluit van een boom te zien. Weinig wortels zo te zien.
Hup door naar het volgende pad.
Toch wel koud als je dat ijslaagje ziet over het water.
Deze vogelhuisjes zijn een paar jaar terug opgehangen door jongeren in samenwerking met IVN.
Naar beneden om vervolgens door het erosiedal verder te lopen.
De zon schijnt gewoon mooi door de bomen.
Ook door de naaldbomen schijnt de zon mooi!
Lijkt net of de zon dubbel schijnt door de bomen.
Mooi een gelige paddenstoel in kelkvorm met regenwater er in.
Help modder! Modder kwamen we tijdens deze wandeling eigenlijk best vaak tegen. Gelukkig zijn de wandelschoenen daar tegen bestand.
Dit is ook een plek, een wel, waar al sinds de ijstijd water is te vinden.
Bijzondere vlekken op deze grote paddenstoel.
Ook nog een stukje heide tijdens de wandeling.
Over dit smalle pad liepen we dus over de heide.
Hier wordt druk gezaagd.
Ziet er best bloederig uit zo’n gezaagde boom, vreemd eigenlijk.
Een boom kan dus eigenlijk ook een soort van puist hebben.