He jammer de schoenen waren vanochtend niet gevuld met cadeautjes. Het is ook lang niet december natuurlijk. Vandaag gaan we wandelen in natuurgebied De Muy.
Zoals alle zondagochtenden begin ik ook hier op Texel met het lezen van de Flair. Dat hoort gewoon bij zondagochtend.
Vaak gaan we naar de Amstel Gold Race, alleen nu zitten we hier op Texel in plaats van Zuid Limburg. Dan maar op tv de start bekijken.
Het lijkt of het gaat regenen zo, maar dat was gelukkig niet het geval. Heerlijk weer om te wandelen deze ochtend.
Je hoorde ze al schreeuwen en daarna zag je de fazant zelf ook. Op de camping waar we eerst doorheen liepen zag je genoeg fazanten struinen langs de caravans en tenten.
Nog maar net op weg of ik moest alweer naar het toilet. Dan gelijk maar een tussenstop bij strandpaviljoen Paal 21 waar we gelijk een warme chocomel met slagroom uiteraard dronken.
Wolken boven de duinen.
We lopen eerst een heel stuk over een grasgebied. Dat is wel fijn lopen eigenlijk.
Deze katjesboom is in bloei. Wel veel darren en andere insecten er omheen. Overigens moet je ook uitkijken voor een steek van een dar. Daar kan je ook de ziekte van lyme mee oplopen, dus niet alleen van teken.
Een gedeelte van het natuurgebied is afgesloten. Het is nu broedseizoen dus de vogels hebben rust nodig.
Uitzicht over de duinen.
Hier staan we op de hoogste duin van Texel. Mooi uitzicht zo richting zee. Als het heel helder is kan je enorm ver kijken.
Uitzicht over het broedgebied. De vogels waren er inderdaad wel druk bezig.
Het lijkt echt of het gaat regenen, maar het zonnetje begon eigenlijk net voorzichtig door te breken.
In de verte zie je nog een vennetje in de duinen.
Hier was ik al halverwege de trap van de hoogste duin. Kun je nagaan hoe hoog die duin was.
Heide in de duinen.
Nog meer heide in de duinen.
Zie je de blauwe lucht… mooi weer in aantocht! Mooi bij zo’n vennetje.
Rechte lijnen. Volgens mij is dit watertje ooit door mensen aangelegd. Zo recht.
Zie de weerspiegeling van de wolken in het water. Mooi.
Nog meer water in de duinen. Hier met heide er tussen door. In dit gebied is het water trouwens allemaal zoet water. Het is gewoon regenwater.
Schuurtje voor het vee. De achterkant van dit soort schuurtjes is altijd richting het westen. Er waait namelijk vaak een westenwind op Texel.
Hier verlaten we het natuurgebied De Muy.
Hier liggen rustig drie Galloway koeien.
Een Galloway koe graast nog lekker.
Eigenlijk een best groen uitzicht over de duinen zo.
Lekker buiten op het terras van Strandpaviljoen 21 hebben we geluncht. Allebei namen we de kroketten.
Waar zullen we heen gaan? London? De Slufter of toch weer de blauwe paaltjes volgen?
Nee, niet de blauwe paaltjes want dan moesten we weer een stuk over de camping. We gingen over het strand terug. Daar zag ik deze betonplaten liggen.
Dit zijn de strandhuisjes bij paal 21. Die lucht er boven…
Een of andere kist is er aangespoeld lijkt het wel. Tijd om te strandjutten? Uhm nee, toch maar niet.
Kijk eens wat een mooi weer het is.
Zie die meeuw eens bezig zijn met een scheermesje.
Schuim van de zee.
Na wikken en wegen kocht ik vandaag dan toch de POM Amsterdam sjaal. Ik had het vrijdag al gezien, maar goed als weegschaal zijnde kan ik zo twijfelen.
We waren in ieder geval nog op tijd terug om de finish te zien van de Amstel Goldrace
Als je op Texel bent hoor je lamsvlees te eten. Dat deden we vandaag dan ook. Het lammetje is van vakslager Peter Haker. Wel grappig want ik heb wel eens naar zijn vrouw (en volgster van Brutsellog) een kookboek opgestuurd van de C1000, die supermarkt zit namelijk niet op Texel of ergens in Noord-Holland destijds. ’s Avonds uiteraard nog wat gelezen en tv gekeken.