De allerlaatste hele vakantiedag op Texel. Het weer krijgt weer een goed cijfer. Mooi, want vanmiddag gaan we dan toch mee met de huifkartocht van Jan Plezier. Zin in. Maar eerst nog even een strandwandeling en souvenirs scoren in ‘het dorp’.
Oops, het was vloed, het strand was dus minder breed en een stuk moeilijker begaanbaar.
Dat mag de pret niet drukken, we genieten gewoon van het lekkere weer, de zee en de frisse zeelucht.
Uhm waarom staat deze lantaarnpaal nog aan? De zon is al heel lang op.
Over het wandelpad De Zeereep lopen we weer terug. Dat loopt toch makkelijker dan het mulle zand.
Het is gelukt souvenirs te vinden voor Britt die zo lief de moestuinplantjes heeft verzorgt en voor mijzelf toch nog een andere Pom sjaal. Tja, uhm 50% korting en ook de nieuwe Flow was er dus die nam ik ook gelijk mee.
Iets voor tweeën kwam de huifkar van Jan Plezier aanrijden.
Nadat we zijn ingestapt gaan we op pad.
We komen natuurlijk schaapjes tegen en in de verte Galloway koeien.
We rijden door de natuurgebieden De Muy, De Nederlanden en De Slufter. We beginnen in De Muy.
In dit natuurgebied zie je de Galloway koe. Dat is dus geen Schotse hooglander. Deze koe heeft geen hoorns en kan goed tegen dit soort zeegebieden.
Deze Galloway poseert nog even voor de huifkar. Fotomomentje!
De Galloway is niet echt een grote koe zo te zien.
Lief, een pas geboren Galloway kalfje.
Hop, we gaan weer verder langs het water.
Nog wat struiken in het zoetwatergebied.
Dit pad is het scheidingspad tussen het zoet- en zoutwatergebied.
Het verschil tussen het zoet- en zoutwatergebied zie je aan de begroeiing.
We zijn aanbeland in de Slufter. Waar we gisteren ook al hebben gewandeld.
Er is nu ook beduidend minder water in de Slufter dan gisterochtend.
Uitstappen, op deze mooie plek op Texel moeten we uitstappen en hadden we een koffie- en theemomentje.
Natuurlijk moet ik ook even uitgebreid foto’s maken van de huifkar en de paarden.
Ondertussen wordt de koffie en thee klaargezet door Pieter, de koetsier.
De paarden op de foto zijn Brabantse trekpaarden. Ze rijden 3 uur en hebben dan 1 1/2 dag vrij. Goed leven.
Michel neemt nog een kopje koffie. We kregen er trouwens ook een koekje bij de koffie (en thee).
De paarden die vandaag de huifkar trokken waren links Jet en rechts met de zwarte manen Truij.
De huifkar moet nog even omgedraaid worden en dan kunnen we weer instappen.
Nog even een foto van de Slufter nemen zo met het mooie weer.
De vissersbootjes varen dicht langs het strand.
Eerst moet de koffie en thee nog opgeruimd worden.
De huifkar is inmiddels omgedraaid en er kan ingestapt worden.
Langzaam rijden we weer de Slufter uit.
In deze duindoorn zie je allemaal spinnenwebben met rupsen er in. Deze harige rupsen kunnen trouwens vrij pijnlijk zijn net als de processierupsen.
Weer een een brug over.
Aan de overkant van de stroom is het gras natuurlijk beter. Deze Galloway loopt dan maar door het stroompje heen.
Deze Galloway drinkt liever wat uit de sloot.
Rustig loopt deze Galloway door het water.
Terwijl de anderen een Texels likeurtje nemen kijk ik nog even over het Texels landschap.
Langzaam worden de duinen weer groener, we komen dus weer in het zoetwatergebied.
Hey, langs dat schuurtje zijn we deze week eerder langs gelopen.
De huifkartocht is weer afgelopen. Leuke ervaring en Pieter, de koetsier had mooie verhalen. Onderweg hebben we nog een lepelaar, grutto, reiger en een zwarte zwaan. Ook werd er parachute gesprongen. Als je op Texel dus een vliegtuigje hoort waarvan de motoren opeens uitgaan dan kan je er van uitgaan dat een paar minuten later er parachutisten uitspringen.
Op onze laatste avond gaan we uiteten. Niet in De Koog zelf maar aan het strand. Het is ook zo’n lekker weer. Op ons gemak wandelen we er naar toe.
Zie eens hoe glad de zee is. Er staat ook niet echt veel wind nu.
Achter het glas had je misschien wel buiten kunnen eten. Dat deden we dus niet, we bleven lekker binnen zitten bij Paal 19 Half en genoten ook zo van het uitzicht.
Salted karamel… hemels. Maar ook het ijs en de muffin waren heerlijk. Lekkere afsluiter van de vakantie zo bij Paal 19 half.
Omdat het zo’n mooi weer was die avond (en eb) hebben we nog een flinke strandwandeling gemaakt.
Mooi die schuimkoppen van de zee.
Zo wat zijn wij lang, schaduwen van ons op het strand met de strandhuisjes van De Koog verderop.
Je zou denken dat meer mensen nog een strandwandeling zouden maken met dit mooie weer. Dat was niet echt zo, misschien nog aan het eten, voetbal kijken of iets. Het was in ieder geval rustig.
Ook achter ons was het erg rustig op het strand.
De zon zakt langzaam in de zee.
Bij paal 21 gaan we weer de duinen in. O jee dat waren inderdaad een paar heuveltjes waar we overheen moeten klimmen.
Nog een uitzicht over de duinen.
Zie je die fazant daar staan. Precies op het goede moment klikte ik met mijn iPhone.
De Galloways liggen toch liever in de schaduw zo te zien.
We hebben de zon niet in de zee zien zakken, maar zo door de bomen is de zonsondergang ook mooi.