Vandaag trekken we weer eens de wandelschoenen aan. Dat was namelijk weer veel te lang geleden. We gaan wandelen bij De Blauwe Kamer. Dit gebied van het Utrechts Landschap ligt tussen Rhenen en Wageningen. We hebben er vaker gewandeld, maar eigenlijk nog nooit in dit jaargetijde.
Eerst gaan we lunchen bij het Panoramarestaurant De Blaauwe Kamer. Vanaf het terras heb je al uitzicht op de Blauwe Kamer en op deze damhert, die heerlijk lag te zonnen.
Als lunch had ik gekozen voor kroketten, gewoon omdat ik daar zin in had. We zaten overigens wel lekker op het terras, alleen als je iets zoets hebt komen de wespen er natuurlijk gelijk op af. Vervelend.
Mooi, een soort van distel.
Kleine gele stampertjes.
Hele fijne, kleine witte bloempjes.
Hier kijk je over de Rijn richting Opheusden. Mooi uitzicht toch?
Hier kijk je richting Rhenen en zie je een stukje van de Utrechtse Heuvelrug.
Gewoon een uitzicht op de Rijn. Zo op de foto lijkt de Rijn maar een smal riviertje hè?
Uitzicht richting de Utrechtse Heuvelrug.
Zomaar opeens kom je een wit bloempje tegen. Geen idee wat voor een bloem dit is, maar het is wel een mooi bloempje.
Meertje in de Blauwe Kamer. Rechts op de foto zie je in de verte een kudde paarden grazen. Wel goed kijken hoor.
Deze koe wilde wel pootje baden vandaag.
Deze stier vond het fijn om tegen de brug aan te ‘schurken’.
Nog een klein kalfje.
Uhm hier wilden we langslopen, alleen de weg werd versperd door deze koeien.
Wie een kuil graaft… Ik werd door deze koe bijna bestoven met zand, zo zat ie te krabben met zijn poten. Hier schurkt het nog lekker over het gras langs de rand van de kuil.
We konden of de korte route terug naar de auto nemen en achter een verjaardagspartijtje van kinderen aan lopen of de rode route nemen. Ach laten we maar eens de andere route nemen, we zien wel hoever dat is. Goede route, want hier zijn we nog nooit geweest en zo kwamen langs wat ruïnes.
Zo zie je hoe de natuur alles weer terug kan nemen en zo deze fabrieksmuur weer overwoekert.
Zou dit ooit een woonhuis zijn geweest?
Soort van korenbloempje? In ieder geval een teer bloempje zo te zien.
Tussen de bomen door zie je een meertje vol alg.
Een uitzicht op een klein stukje van een ander meertje.
Nog een wit bloempje.
Uitzicht op de oude fabrieksschoorsteen.
He gets, we moeten door deze drek. Links is het nog een heel smal stukje wat wel te doen is. Gelukkig hebben we onze wandelschoenen aan.
Het is gelukt, zonder uit te glijden zijn we door het tunneltje gekomen.
De rode route wordt denk ik minder gelopen, hier moesten we echt langs.
Een klein ‘strandje’ langs de Rijn (let op in de Rijn ga je natuurlijk niet zwemmen, veel te gevaarlijk).
Gelukt om een hommel op de foto te krijgen en gewoon met mijn mobieltje.
Pluizen van de distel.
Foto van de fabrieksschoorsteen en een oude transportband die er nog steeds staat.
Het bord met 906 zal denk ik wel een betekenis hebben voor de scheepvaart? Ik heb geen idee wat de betekenis ervan is. In ieder geval was dit het einde van de wandeling. Mooi en weer anders zo in dit jaargetijde.