Zomaar een woensdag vrij, nou ja zomaar vrij… Ik had een uitnodiging van HAK gekregen om een hele middag en avond me in de bonen te begeven en een eigen bonenveldje te claimen. Daarbij begon het in Las Palmas en eindigden we de dag met een diner in Las Palmas. Dat laat je toch niet zomaar aan je voorbij gaan ook al heb je het hartstikke druk. Kortom een vrije dag genomen van mijn werk en op naar een leuke, zonnige dag. Kijk mee wat ik verder allemaal deed.
Ik moest iets voor de middag al weg en wilde wel wat meenemen in de trein. ’s Ochtends had ik nog genoeg tijd om havermoutkoekjes te bakken.
Het resultaat van de havermoutkoekjes. Fijn om mee te nemen in de trein (niet die hele trommel hoor).
Nog even wat internetten, bloggen, kopje thee erbij. Even rustig aan doen. Best lekker hoor zo’n ochtend.
Wat raar, iets voor 12 uur liggen er nog genoeg Metro’s in de bakken. Normaal is het al helemaal leeg rond een uur of negen.
De trein of eigenlijk sprinter richting Rhenen komt er aan, fijn want dan zal de trein richting Utrecht zo ook wel komen.
Overstap op Utrecht Centraal. Achterin was het heerlijk rustig, volgens mij zat ik bijna alleen in het achterste deel boven in.
Rotterdam Centraal, daar was ik echt nog nooit geweest. Het nieuwe station moest ik dan ook wel even van buiten bewonderen.
Met de metro ging ik richting Las Palmas. Wat een mooie en schone stations in Rotterdam en ook de Metro’s nog zo netjes en schoon.
Fijn, een platte roltrap in de Metro van Wilhelminaplein. Dat loopt echt een stuk sneller en als je geen zin hebt om te lopen kom je ook vooruit.
Het schijnt best uniek te zijn dat de Erasmusbrug midden op de dag open gaat. Meestal zijn er twee momenten, maar die zijn niet zo midden op de dag. Kwam ik dus even precies op tijd aan vandaag.
Deze boot met een pilaar (of iets dergelijks) moest door de Erasmusbrug heen.
Er lag geen cruiseschip, maar hier was ik dus wel bij de Rotterdam Cruise Terminal.
In de verte zie je Euromast, wel goed kijken hoor!
Las Palmas! Maar ik moet aan de andere kant zijn, daar is de officiële ingang.
Hotel New York is ook een icoon van Rotterdam, toch?
De officiële ingang van Las Palmas. Eigenlijk dacht ik dat het restaurant boven in het pand zou zitten, maar het zit gewoon op de begaande grond. Geen idee waarom ik het idee had dat het boven in zou zitten.
Na binnenkomst bestelde ik een kopje thee. Ik verwachte dus geen dienblad met een theepot, zandloper en dergelijke. Wel heel chic, halverwege werd door de bediening mijn kopje nog bijgeschonken.
Las Palmas interieur. Het is dus heel lang en heel industrieel. Past ook wel bij Rotterdam.
Het eerste hapje, een doperwtensoepje met mirepoix en crème fraîche.
Hapje nummer twee, een toastje bruine boon met picallilly en buikspek.
Hier waren we al bij boer Jeroen, oftewel de teler van bruine bonen. Hier kregen we eerst een presentatie van hak en daarna van de teler.
Nog meer hapjes.
Nog een hapje met bonen in de hoofdrol, nu in een wrap.
Op naar het bonenveld van HAK, is ook wel duidelijk toch dat het van hak is.
Deze bruine bonen zijn dus nog niet klaar om te oogsten. Wist je trouwens dat bruine bonen eerst wit zijn en pas later tijdens het drogen bruin worden.
Deze bonen zijn dan wel weer bijna klaar om te oogsten. Bijna uitgedroogd. Het is ook zo, hoe lelijker de plant, hoe beter de oogst.
Mooi uitzicht over het bonenveld in Oud-Beijerland.
Uitzicht andere kant van het bonenveld.
Dit wordt mijn bonenveldje. Goede plantdichtheid, ze zien er aardig oogstbaar uit.
Hop, een paal met bordje in het bonenveld en het is geclaimd. Nu maar wachten op de potjes bruine bonen.
Natuurlijk nog even poseren bij mijn eigen bonenveldje.
Ziet er prima uit zo’n bruine boon. Deze is genoeg bruin om geoogst te worden.
Dan mogen we na het bezoek aan de teler weer terug in de bus naar Rotterdam.
Verschillende bonen liggen op tafel. Hier luisteren we naar informatie over het bonen wecken.
Ondertussen eten we wel weer een hapje. Toast met mayonaise-crème fraîche, avocado, zwarte bonen, chorizo en ui.
Alles ligt klaar om te wecken.
Dit is mijn potje met speciaal weckwater erbij. Iets met zongedroogde tomaat, bosui, knoflook, paprikapoeder en zout had ik geloof ik (en peper).
Deze kop van een eland in de workshopruimte moest ik ook nog even fotograferen.
Hier was de koude keuken, er stonden dus al genoeg toetjes klaar.
Zwaardvis op gewisse methode met mango en bonen in sojasaus. Het voorgerecht dus van het Captain’s Dinner.
Black Angus met een pastinaak puree, witte bonen, aardappeltjes met spek en rode wijn jus was het hoofdgerecht.
Met het toetje in een “doggybag” mee naar huis zat ik al vroeg in de trein. Er was wat treinuitval en wilde het niet riskeren. Ik had geluk, op Rotterdam gelijk een trein naar Utrecht en in Utrecht een overstap van 1 minuut op het zelfde perron (van 11 naar 12).
Heerlijk zo’n rustige trein terug naar huis. Is tijdens de spits wel anders.
Ook nog huiswerk in de trein van Utrecht naar Veenendaal, een enquete. Ach ja heb toch niets te doen en naar buiten kijken lukt niet nu het al zo donker is.
De goodiebag. Bonen, augurken, piccalilly, olie, smaakmakers, brood… kortom kan nu zelf met bonen aan de slag!