Eigenlijk hadden we bedacht dat we vandaag een tochtje met de huifkar zouden gaan maken. Blijkbaar reed de tocht niet om 10 uur. Les aan onszelf eerst bellen en dan pas wachten. In plaats van de huifkartocht zijn we naar het Juttersmuseum en naar het vliegveld van Texel gegaan. Op dat vliegveld van Texel konden we iets bijzonders van heel dichtbij bekijken. Een gave dag dus! Deze zeehond staat trouwens in De Koog voor de Jumbo.
Het Juttersmuseum zie je al van ver liggen. Dit oranje reddingsbootje kom je al tegen op de parkeerplaats.
Dit is een oude vuurtoren van waddeneiland Rottum.
Touw wordt er ook genoeg gevonden op de stranden van Texel.
Dit zijn geen achtergelaten speeltjes van kinderen op het strand, maar echt ooit aangespoeld.
Vergeet ook niet om naar boven te kijken in de verschillende schuren. Er hangt zoveel nog daar.
Kijk in de filmzaal nog zeker naar het verhaal van Jan Uitgeest. Oprichter van Juttersmuseum Flora. Hij geeft heel veel uitleg over de collectie en kan daar zo mooi bij vertellen. Hele verhalen over stormen, gestrande schepen en aangespoelde sigaretten. Na het zien heb je nog een beter idee bij de hele collectie van het museum.
Helmen in allerlei kleuren.
Ter nagedachtenis van een overleden strandjutter werd zijn hele verzameling overgebracht naar het Juttersmuseum. Alles is nog bij elkaar gebleven.
Ja ik weet het er staat Tanja op deze reddingsboei, maar het touw ligt zo mooi over de T dat ik best wil geloven dat er Anja op staat.
Notebook van de toekomst? Klein scherm brede randen…
Het komt dus toch ergens aan, flessenpost. Veelal vanuit Groot Brittannië. Op Texel schijnt namelijk het meest een westenwind te waaien. Die wind is het gunstigst voor de strandjutters vertelt het verhaal.
Nog een boot, volgens mij ook een reddingsboot die vanuit een haven vaart. Het Juttersmuseum Flora is een particulier museum en echt je moet het zien er is zoveel te zien en te ontdekken.
Volgende week vrijdag gaan we weer mee terug naar de overkant. Nu nog niet.
Wist je dat er altijd één Teso boot klaar is om in 8 minuten naar de overkant te varen? Normaal gesproken doet de boot er zo’n 20 minuten over, maar met een ambulance er op kan de boot in 8 minuten dus aan de overkant zijn. Snel hè?
Eigenlijk gingen we op weg naar de ijsboerderij, maar ja we hadden hier op het vliegveld van Texel een Chinook zien landen… en zowaar die stond er nog. Eerst nog het Oorlogs- en Vliegtuigmuseum in. Ook dit is een museum wat door particulieren wordt onderhouden. Kortom even kijken zodat ook dit soort musea blijven bestaan. Hier zien we trouwens de eerste tv die op Texel is geplaatst en hij doet het nog gewoon… al meer dan 60 jaar.
Eigenlijk wist ik niet dat er op Texel ook gevochten is tijdens de Tweede Wereldoorlog en dat de bevrijding daar nog veel langer heeft geduurd. Pas op 17 juni gingen de laatste Georgiërs weer terug die de Texelaars hebben geholpen. Nu snap ik ook sommige wegwijzerbordjes. Dit is een tafereel van een Texels huisje rond die tijd.
Natuurlijk ben ik ook geïnteresseerd in de keukenspulletjes.
Grappig, mijn vader heet Cor en er hing een vliegtuigje aan het plafond met zijn naam er op.
Uit deze vliegtuigjes springen vrijwillig mensen. Mooi dat parachutespringen, maar mij niet gezien.
Er was net een Chinook geland en de bemanning was aan het lunchen in het restaurant van het vliegveld. Groot he zo’n helikopter.
Veel mensen gingen een kijkje nemen bij de Chinook. Wij ook, dit is toch een unieke kans!
De Chinook van nog dichterbij. De mensen op de foto kennen we trouwens niet. Ze liepen toevallig ook rond in het museum.
Chinook langs de achterkant bekeken.
De achterkant van de Chinook staat open.
Een aantal mensen krijgen wat uitleg over de Chinook. Dat wil ik ook horen natuurlijk!
We gaan dan ook echt een kijkje nemen in de Chinook. Er wordt van alles verteld. Zo kan een Chinook 13.000 kilo dragen.
Het zit niet echt comfortabel als bemanning in een Chinook. Het schijnt ook niet echt goed voor je rug te zijn en het is ook wel wat lawaaierig als de Chinook vliegt.
Kijkje in de cockpit van de Chinook.
Een stuurknuppel, die zit kennelijk aan beide zijden.
Vluchtuitgang vanuit de Chinook gezien.
Allemaal elektra, draden en wat dan al nog niet meer in de Chinook.
Knopjes en draden in de staart van de Chinook.
Zie je die mug getekend op de staart van de Chinook. Zo klein als een mug is zo groot is deze helikopter.
Dit is een vluchtuitgang van de Chinook. Nu even open voor bezichtiging.
Hier zie je de cockpit van buiten met uitzicht op het restaurant.
Veel toeschouwers wilden ook even een fotomomentje met de twee overgebleven bemanningsleden, de andere bemanningsleden kregen op het moment een rondleiding door het museum.
Als je al de informatiefolders mag geloven, maken ze het lekkerste ijs op Texel bij ijsboerderij Labora. Nou dat klopt wel. Het was een heerlijk ijsje zo.
De avond sloten we af met een pizza bij de Italiaan. Lekker en ook grappig. Er was daar van alles aan de hand. Daarna hebben we een rustige avond gehad en nog mijmerend over de bijzondere ervaring op het vliegveld van Texel met de bezichtiging van de Chinook werd het langzaam donker…